Πριν λίγο καιρό όλη η τάξη μου, η πρώτη γυμνασίου, παίξαμε «ένα παιχνίδι» στα πλαίσια ενός προγράμματος που συμμετείχαμε με την καθηγήτριά μας, φιλόλογο, την κυρία Δήμητρα Κωνσταντά.

Η ονομασία αυτού του παιχνιδιού ήταν «Ονειρεύομαι Σοφά». Μέσα από αυτό και τα διάφορα επίπεδα του αποκτήσαμε γνώσεις για πολύ σημαντικά πράγματα τα οποία μπορούν να μας βοηθήσουν στην καθημερινότητά μας. Μάθαμε, πρωτίστως,  για την σημαντικό ρόλο της επιχειρηματικότητας στη ζωή μας. Μάθαμε κανόνες ασφάλειας που πρέπει να ακολουθούμε καθημερινά και μέσα από το παιχνίδι, ώστε να αποτρέπουμε τους κινδύνους. Μάθαμε «το προλαμβάνειν» , μέσω της ασφάλισης, τόσο της περιουσίας μας, όσο και της ζωή μας, αλλά και της ζωής των αγαπημένων μας προσώπων. Διαβάζαμε, μαθαίναμε και αλλάζαμε «πίστα» και όλα αυτά μέσω του παιχνιδιού. Μαθαίναμε, διασκεδάζοντας, ενισχύοντας τη μάθηση, τη γνώση αλλά και την συνεργασία, γιατί μας βοήθησε να γίνουμε μια ομάδα, η ομάδα της A΄γυμνασίου, να συνεργαστούμε και να αλληλοβοηθηθούμε σε δυσκολίες που μπορεί να προκύπταν, καθώς επιλέξαμε το χώρο του σχολείο για την υλοποίησή του.

Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία, την οποία αναπολούμε με χαρά.

Οι μαθητές της A΄γυμνασίου

Κείμενο των μαθητών

Ευμορφίας – Σταυρούλας Λάντζου

Ιωάννη Νιζάμη

• 
• 
• 
• 
• 
•